Een spannende avond is het! De avond intocht van Sinterklaas is ieder jaar weer een belevenis! We hebben net langs de route al mogen kijken. We hebben gezwaaid naar Sinterklaas en een heleboel zakjes pepernoten verzameld. Twee trotse pietjes genieten van alles wat ze zien, maar ik voel toch ook spanning. Het is zo’n heerlijke tijd!
We gaan nog even naar het kasteel om Sinterklaas misschien wel echt van dichtbij te kunnen zien. We zijn samen met vrienden. Er lopen of eigenlijk huppelen vier pietjes om ons heen. Wij kletsen over wat we zien en genieten met hen mee! Tot er ineens keihard geschreeuwd wordt: “Kijk, Mees! Hoi Mees! Mama, kijk Mees! Hoi Mees!” Ons meisje en haar vriendinnetje staan tussen de menigte van kleine pietjes en wandelende volwassenen ineens stil en schreeuwen echt keihard Mees zijn naam. Ze wijzen en zijn zo blij dat ze de sterren kunnen zien!
Samen naar de sterren kijken is zo enorm bijzonder. Met ons meisje deden we dit al, maar ook ons kleinste ventje begint nu echt de aandacht te krijgen voor de sterren. Samen staan we regelmatig te kijken naar de flonkerende lichtjes aan de donkere hemel. ‘Ter, mama!” riep hij de laatste keer dat we samen keken. Hij wees ook richting de donkere hemel. Ik moest goed kijken, maar inderdaad er was een ster zichtbaar. Een heel klein lichtje aan de hemel. Toen ik vroeg wie onze ster is, schreeuwde hij vol overgave en blijdschap: “MEES!”
Het was zo’n fijn gevoel dat ook hij meer betrokkenheid begon te krijgen bij zijn grote broer. Dat ook voor hem Mees er ook meer bij begon te horen. Het maakte me ook gewoon trots.
En ook nu blijft hij niet achter. Ook ons kleinste ventje begint omhoog te kijken en ik zie hem zoeken. Dan ineens wijst hij en roept hij “Daar, Mees! Hoi Mees!”
Zo staan er inmiddels vier kindjes naar boven te kijken. De menigte om ons heen loopt gewoon door. Het is een verstilt moment wat even heel bijzonder voelt. Dat we in de drukte dit met elkaar mogen beleven en voelen is bijzonder. Daarnaast voelt het ook speciaal dat vriendinnetjes en vriendjes van onze kinderen Mees zijn naam noemen en meegaan in ons gezin. Dat ook voor hen Mees erbij hoort en dat ze zijn naam durven noemen. Iets wat volwassenen niet altijd durven. Mijn vriendin geeft ook aan hoe mooi dit is!
Na het verstilde moment gaan we toch echt op weg naar het kasteel, want Sinterklaas wacht niet! Ons meisje heeft een missie, want ze wil Sinterklaas echt van dichtbij zien. Maar het is al een mooie avond! En een beetje een spannende avond…
Mama van een sterretje 