De eerste vlinders

In discussie met ons kleinste ventje. Ja, het is weer eens zover. Hij moet zich aankleden, want we moeten weg. We moeten weg! Soms heb ik het idee dat ik nog eerder tegen een muur kan praten. Hij heeft heerlijk de tijd en lijkt mij gewoon echt niet te horen.

Hij babbelt ook heerlijk en heeft het over van alles. Het is leuk om te zien en tegelijkertijd zo enorm vervelend. Ineens zegt hij tussen twee van zijn zinnen door. “Hoi, Mees. Kijk, Mees!” Daarna sprint hij naar het raam en kijkt naar buiten. Op zoek naar de vlinder blijkt als ik bij hem kom staan. Ik speur even met hem mee, want eerlijk is eerlijk ik zag hem niet.


Vlinders hebben in onze optiek een verbinding met Mees. Tegen ons meisje en later ook tegen ons kleinste ventje vertelden we dat Mees een sterretje geworden was, maar dat hij af en toe als vlindertje bij ons komt kijken hoe het met ons gaat.

Ons meisje nam dat gevoel snel over. Ze zag Mees overal. Het was ook gek om te merken hoeveel vlinders er soms zijn. Maar het is ook gek hoe vaak er ineens een vlindertje rond ons cirkelde. Het was begonnen als verhaaltje, maar steeds vaker kreeg ik echt dat gevoel dat Mees als vlindertje even kwam kijken.

Zo stonden we op de camping met familie en was daar een vlindertje dat steeds even bij onze caravan zat. Maar hij zat er ook zo dichtbij dat ons meisje het idee had om Mees dan maar eens te vangen. Dat vond ik geen goed idee, maar ja ze voelde de kans dat ze Mees kon pakken en dat wilde ons meisje maar al te graag. Het scheelde ook niet veel en ze trommelde andere kinderen op om haar te helpen. Ik was toen toch een beetje opgelucht dat de vlinder uiteindelijk over onze caravan wegvloog.


Maar nu ben ik toch ook blij om één van de eerste vlinders te zien dit jaar. We hebben hem gevonden op de vlinderstruik. Een prachtig geel vlindertje is het. Ons kleinste ventje kijkt er ook vertederend naar.

We zeggen even niks en kijken samen naar de bewegingen van de vlinder. Maar ineens besef ik me dat we weg moesten. En op zich hadden we ook nog enige haast. Dus hup. Ik trek snel de jas aan bij ons kleinste ventje. We zwaaien nog even naar Mees en dan til ik hem op naar de gang. We moeten nu echt weg!

Plaats een reactie