Als je goed luistert

Afstoffen, opruimen, stofzuigen en dweilen is toch mijn taak op mijn vrije dagen. Niet de meest dankbare of leuke taak, maar met muziek aan wordt het toch nog een soort van leuk. Al zingend ben ik aan het afstoffen. Heerlijk mijn eigen playlist met rustige muziek. Mijn wederhelft heeft er nog wel eens commentaar op, maar dat kan me niks schelen ik kan er heerlijk op schoonmaken. Dan komt ineens een liedje van de afgelopen ‘Passion’ voorbij. Maria zingt.

Ik luister goed naar wat er gezongen wordt. Het is nu veel beter te verstaan dan tijdens de uitzending op tv. Maria zingt de Nederlandse versie van ‘Fix you’ van Goldplay. Terwijl ik luister, en dus ook afstof, merk ik dat ik word geraakt. De eerste traan begint achter mijn ogen te prikken.


Muziek heeft me na de geboorte en het overlijden van Mees veel geholpen. Zo was daar het nummer ‘Winter bear’ tijdens de week dat Mees thuis was en het nummer ‘Zo mooi’ dat me na de eerste WerelLichtjesDag enorm ontroerde.

Gedurende de jaren kwamen daar liedjes bij. Soms gewoon omdat ik ze tegen kwam en soms zocht ik liedjes op. Net voor Pasen zocht ik het eigenlijk altijd op. In ‘De Passion’ voelde ik altijd een verbinding met Maria die wist dat haar zoon zou sterven en daarmee probeerde om te gaan. Er kwamen vaak liedjes naar voren die me raakte. Ze raakte me dan vooral omdat ik de connectie met Mees legde. Niet alle nummers trouwens, maar ieder jaar wel een aantal.

Zo was daar het liedje ‘Afscheid’ in 2022. Een duet van Maria met haar zoon. Het was al een kippenvel momentje toen ik voor de tv zat! Maar ook de liedjes na het afscheid konden me enorm raken. ‘Grijs’ bijvoorbeeld in 2023.

Deze liedjes gingen dan in mijn playlist zodat ik ze iedere keer weer opnieuw kon luisteren. Op deze manier voelde het alsof ik weer even bij Mees kon zijn. Alsof ik weer even bij het gevoel dat bij hem hoort kon komen. Muziek hielp me hier enorm bij. Met af en toe dat traantje als ontlading.


Die ontlading voel ik nu toch ineens weer. Dat traantje dat brandde loopt nu over mijn wang. “Stil maar, huil maar” wordt er gezongen. Het mag er dus zijn! Dat weet ik ook wel! Na vijf jaar blijft muziek helpend om bij dat gevoel van Mees te kunnen komen.

Dit nummer moet ook op mijn playlist. Dat goed luisteren maakt toch het verschil vandaag. Maar goed schoonmaken is ook mijn taak. Dus dit nummer op herhaling en met de tranen weer verder met afstoffen.

Plaats een reactie