Allemaal herinneringen komen voorbij. Mooie en vooral hilarische herinneringen. Ik scroll langs allemaal foto’s en probeer er een mooi verhaal bij te typen. Een collega neemt afscheid over een week en ik probeer een mooi verhaal te schrijven over van alles wat we samen hebben meegemaakt.
Er zitten veel foto’s bij die met ons werk te maken hebben, maar ik zie ook foto’s van ons samen op het terras en er zit een foto van haar tussen met ons meisje toen ze nog een baby was. Dat brengt me terug naar de momenten dat ze bij al mijn kindjes op kraambezoek is geweest. Ook bij ons kleinste ventje dus, maar ook bij Mees.
Ik weet nog heel goed dat we bekendmaakten dat Mees was geboren en overleden en dat we thuis waren. Samen met een andere collega wilde ze langskomen en Mees ontmoeten. Het was een speciale band die we hadden als collega’s.
Dus daar zaten ze dan bij mij op bed. We kletsten over Mees en zijn bevalling. Ze waren er samen echt voor mij. Het was ergens ook nog een soort van gezellig. En natuurlijk wilden ze kennismaken met Mees. Dus liepen we samen naar de kamer waar Mees in zijn aquarium lag. Samen keken we naar dat mooie kleine mannetje. Ons meisje kwam er ook nog even bij en mijn wederhelft ook.
Het was zo fijn om Mees aan deze lieve collega’s te mogen laten zien. Zo konden we later over Mees praten, omdat ze wisten wie Mees was en hoe alles was geweest. Dat was zo waardevol!
Dan is het ook best gek dat ze naar een andere school gaat. De laatste jaren hadden we al wel wat minder contact, maar zij is wel één van de twee collega’s die echt weet wie Mees was. Toch bijzonder hoe ik via foto’s van heel andere momenten toch weer bij een herinnering van Mees uit kom.
Maar er zijn nog meer herinneringen met haar. Mooie en dus ook veel hilarische herinneringen. Probeer daar maar eens een mooi verhaal van te maken. Maar het lijkt best goed te lukken. Al die foto’s kunnen er niet in, maar ik scroll nog even door al die mooie herinneringen heen.
Mama van een sterretje 